Historia aromaterapii: Skąd się wzięła terapia zapachami?

Aromaterapia, ma długą i fascynującą historię sięgającą tysięcy lat wstecz. W ciągu wieków różne kultury i cywilizacje odkrywały, jak olejki eteryczne mogą wpływać na zdrowie i samopoczucie. Dziś aromaterapia jest szeroko stosowana w medycynie naturalnej, a jej właściwości lecznicze są cenione na całym świecie. Warto przyjrzeć się jej historii, aby lepiej zrozumieć, skąd się wzięła ta niezwykła forma terapii.

Skąd pochodzi słowo „aromaterapia”?

Słowo „aromaterapia” pochodzi z połączenia dwóch terminów: „aroma”, co oznacza zapach, oraz „terapia”, czyli leczenie. Termin ten zaczął zyskiwać na popularności na początku XX wieku, gdy francuski chemik René-Maurice Gattefossé odkrył niezwykłe właściwości olejku eterycznego z lawendy. Podczas swoich eksperymentów, chemik przypadkowo poparzył dłoń i chcąc ją schłodzić, zanurzył w naczyniu z olejkiem lawendowym. Gattefossé zauważył, że rana zagoiła się szybciej, niż się spodziewał, a na skórze nie pozostały żadne blizny. To odkrycie zapoczątkowało badania nad terapeutycznym działaniem olejku lawendowego, który jest jednym z kluczowych elementów stosowanych w aromaterapii.

Od tego czasu aromaterapia stała się popularna na całym świecie. Współczesne badania potwierdzają, że aromaterapia może być skuteczna w leczeniu wielu dolegliwości. Właściwości lecznicze olejków eterycznych, takich jak olejek lawendowy czy olejek cedrowy, są stale badane, co przyczynia się do dalszego rozwoju tej dziedziny. Tak więc, aromaterapia to nie tylko moda, ale także naukowo uzasadniona metoda wspierania zdrowia.

Początki aromaterapii w starożytnych kulturach

Wzmianki dotyczące olejków eterycznych pojawiły się już w 2000 roku p.n.e. W czasach starożytnych z aromaterapii korzystano w wielu krajach na świecie. 

Czytając o Indiach, możemy natrafić na informacje dotyczące troczków, czyli kadzidełek tworzonych z mieszaniny żywic, węgla drzewnego i pyłu drewna sandałowego. Hindusie wierzyli, że zapachy otwierają duszę i rozum.

 Wiele osób zapewne słyszało również o chińskim balsamie tygrysim. Jest on mieszaniną olejków eterycznych, które zostały wymieszane z wazeliną lub innym tłuszczem. Działanie tej maści jest dezynfekujące, przeciwbólowe, przeciwzapalne i uspokajające. 

Starożytni Egipcjanie zdecydowanie znali się na wartości olejków eterycznych. Używali ich do balsamowania mumii, dezynfekcji powietrza w pomieszczeniach, przygotowywania potraw i napojów.

Kleopatra dodawała olejki eteryczne do swoich kąpieli i pielęgnowała nimi ciało. Ich wartość była tak wysoka, że można było traktować je jako walutę. 

W zapiskach Hipokratesa, zwanego ojcem medycyny, możemy natrafić na informacje, z których wynika, że zalecał on stosowanie olejków eterycznych do kąpieli i masaży.

Aromaterapia w średniowieczu

W okresie średniowiecza olejek lawendowy został wykorzystany podczas walki z epidemią cholery. Według pewnych zapisków, tylko jedno miasteczko oparło się chorobie, a powodem tego była uprawiana i destylowana przez jego mieszkańców lawenda. 

Niestety średniowiecze nie było zbyt łaskawe dla zwolenników ziół, olejków eterycznych i kadzideł. Osoby interesujące się taką nauką, oskarżane były o wróżbiarstwo i czary, a w ramach tego – palone na stosie lub topione w jeziorach. 

Wpływ wojen na rozwój aromaterapii w XX wieku

Podczas I wojny światowej badania nad właściwościami olejków eterycznych prowadził Rene-Maurice Gattefosse. Jest on twórcą terminu aromateraphie, od którego pochodzi słowo aromaterapia. Wydał książkę o tej nazwie, w której opisał rezultaty badań, dotyczące działania olejku lawendowego.

Podczas I wojny światowej wykorzystał on działanie antyseptyczne olejków eterycznych i używał ich w celu przemywania rannych żołnierzy, którzy ucierpieli podczas bitwy.

Używał głównie olejku eterycznego z lawendy. Jego działania potwierdziły teorię jego badań – olejek lawendowy rzeczywiście przyśpieszał gojenie się ran i zmniejszał ryzyko powstawania blizn. 

Olejek lawendowy i olejek eteryczny z tymianku były wykorzystywane również podczas sterylizacji narzędzi chirurgicznych. 

Podczas II wojny światowej również skorzystano z właściwości antyseptycznych olejków eterycznych. W tym okresie badania, które zapoczątkował Gattefosse kontynuował doktor Jean Valnet. 

Aromaterapia współczesna – od tradycji po nowoczesne techniki

Obecnie aromaterapia znana jest na cały świat. Praktykowana jest w wielu miejscach i wciąż gromadzi coraz szersze grono zwolenników. Jest ogólnie dostępna, ceny składników nie są wygórowane i każdy może z niej skorzystać.

W 1950 roku odkryto tajniki masażu, który można wykonywać przy pomocy olejków eterycznych. Badania przeprowadziła studentka Marguerite Maury. To odkrycie udowadnia, jak wszechstronnie można korzystać z olejków eterycznych. 

Współcześnie nikt nie oskarża osób korzystających z aromaterapii o czary. Olejki eteryczne są naturalnymi produktami. Wciąż prowadzone jest wiele badań dotyczących ich działania i właściwości.